OKUPACJA HITLEROWSKA 6 IX 1939 - 18 I 1945
Już w pierwszy dzień wojny, 1 IX 1939 bomby niemieckie spadły na Kraków. Jednym z pierwszych zburzonych budynków był szpital dla psychicznie chorych przy ul. Kopernika, a pacjenci tego szpitala stali się pierwszymi ofiarami wojny. To przerażająco trafne signum stanowiło straszną zapowiedź charakteru rozpoczynających się militarnych zmagań. Wobec szybkiej ofensywy niemieckiej, już 3 IX wydany został rozkaz ewakuacji z miasta wojska, urzędów i najcenniejszych zabytków znajdujących się w zbiorach krakowskich muzeów. 6 IX do miasta wkroczyły wojska niemieckie, głosząc wszystkim, że odzyskują dla swego narodu starą niemiecką twierdzę Krakau. 12 X utworzono dla podbitych ziem polskich, nie włączonych bezpośrednio do Niemiec, tzw. Generalną Gubernię, a Kraków został jej administracyjną stolicą. Fakt ten nie pozostał bez konsekwencji dla przebiegu następnych lat okupacji. Miasto zostało nasycone ogromną ilością niemieckich urzędów i urzędników oraz wojska i policji. Wpłynęło to z jednej strony utrudniająco na rozwój ruchu oporu, ale z drugiej strony sprawiło, że obiektywnie warunki bytowe były w Krakowie łatwiejsze niż w innych miastach Polski.